Oplossingen voor binnenluchtkwaliteit - Schone airconditioning en ventilatie

Schone airco
De laatste jaren zijn mensen steeds meer geïnteresseerd in de kwaliteit van de binnenlucht (IAQ). Mensen herontdekten het belang van IAQ in een context van: stijgende gasemissies door industriële activiteiten en auto's; stijgende niveaus van PM2.5 – fijnstof met een diameter van 2,5 micrometer of kleiner, dat zich in geel zand bevindt, neemt toe door woestijnvorming en draagt ​​bij aan luchtvervuiling; en de recente verspreiding van het nieuwe coronavirus. Omdat luchtkwaliteit echter onzichtbaar is, is het voor het grote publiek moeilijk te begrijpen welke maatregelen echt effectief zijn.

Airconditioners zijn apparaten die nauw verbonden zijn met de binnenluchtkwaliteit (IAQ). De laatste jaren wordt van airconditioners niet alleen verwacht dat ze de temperatuur en luchtvochtigheid binnenshuis regelen, maar ook dat ze functies hebben die de binnenluchtkwaliteit verbeteren. In tegenstelling tot deze verwachting kan de airconditioner zelf een bron van vervuiling van de binnenlucht worden. Om dit te voorkomen, zijn diverse technologische ontwikkelingen ingezet.

De binnenlucht circuleert in de binnenunit van de airconditioner. Wanneer de binnenunit in werking is, hechten verschillende zwevende stoffen, zoals bacteriën en virussen, zich aan de binnenlucht en hopen zich op in onderdelen zoals warmtewisselaars, ventilatoren en luchtstroomkanalen. Hierdoor is de binnenunit zelf onder bepaalde omstandigheden een broedplaats voor deze micro-organismen. Deze stoffen komen ook weer in de ruimte terecht wanneer de airconditioner in werking is en veroorzaken problemen zoals de hechting van geuren en micro-organismen aan muren, vloeren, plafonds, gordijnen, meubels, enz., en de verspreiding van onaangename geuren in de ruimte. Met name aan het begin van het seizoen, wanneer de airconditioner in werking treedt, kan er een vieze geur vrijkomen in de luchtstroom door de opgehoopte en geëutrofieerde afzettingen van verschillende micro-organismen in de airconditioner, wat extreem ongemak voor gebruikers kan veroorzaken.

Aanvankelijk was de functie voor het verbeteren van de luchtkwaliteit van split-type kamerairconditioners (RAC's) een eenvoudige functie met behulp van luchtreinigers met elektrostatische filters. Vanwege ruimtegebrek bij de installatie van de elektrostatische filter met volledige functionaliteit, konden de functies voor het verbeteren van de luchtkwaliteit van deze RAC's echter niet tippen aan de prestaties van specifieke luchtreinigers met elektrostatische filters. Hierdoor verdwenen RAC's met onvoldoende stofafzuiging uiteindelijk van de markt.

Ondanks deze tegenslagen bleef er een sterke behoefte bestaan ​​aan IAQ, zoals de verwijdering van sigarettenrook, ammoniakgeur en vluchtige organische stoffen (VOS). Daarom is de ontwikkeling van filters die aan deze behoeften voldoen, voortgezet. Deze filters maken echter gebruik van materialen zoals urethaanschuim en non-woven stof geïmpregneerd met actieve kool, adsorbentia, enz., en hebben een sterke ventilatieweerstand. Om die reden konden ze niet over het gehele oppervlak van de luchtaanzuigopening van de airconditioner worden aangebracht, waardoor ze onvoldoende deodoriserende en steriliserende prestaties vertoonden. Bovendien nam het adsorptievermogen van de deodoriserende en steriliserende filters af naarmate de adsorptie van geurende componenten vorderde, en was het noodzakelijk om ze ongeveer elke drie tot zes maanden te vervangen. Omdat de filters moesten worden vervangen en vanwege de kosten van vervanging, was er ook een ander probleem: de airconditioner kon niet continu worden gebruikt.